NCPGR

De NCPGR werd op 28 september 1946 opgericht, bij de terugkeer van de geredden uit de kampen. Generaal-Majoor Lentz is er de eerste voorzitter van geweest. De burelen bevonden zich toen op de Louizalaan. In 1953 wordt de benaming « van België » toegevoegd aan de afkorting NCPGR. Albert Régibeau – Weerstander – politiek gevangene van Esterwegen en van Dachau, nam het voorzitterschap op zich van de Luikse Unie van politieke gevangenen (gesticht in 1918).

Zijn bekwaamheid, zijn titel van weerstander en politieke gevangene heeft hem in staat gesteld om de eenheid onder alle politieke gevangenen te verwezenlijken, hun rechten te doen erkennen en de juiste schadeloosstelling voor de geleden schade te verkrijgen voor de weerstanders, ontsnapte politieke gevangenen en voor de Rechthebbenden (weduwen en wezen) van de vermisten. Hij is bijgevolg de voornaamste kunstenaar van het statuut dat de titel van Politieke Gevangene en Rechthebbende toekent. Hij heeft het nationaal voorzitterschap van deConfederatie aanvaard tijdens het Congres van 1957 en heeft zich schitterend van deze taak gekweten tot aan zijn overlijden. Gedurende zijn ganse oorzitterschap, was het samen met de leden van het bureau, zijn bezorgdheid te waken over de verworven rechten, die het statuut van politieke gevangene had gewaarborgd; zowel voor de politieke gevangenen als voor de rechthebbenden. Na het overlijden van Albert Régibeau in 1979 heeft Jacques De Bruyn, politieke gevangene en ter dood veroordeelde, hem opgevolgd. Hij heeft het voorzitterschap waargenomen en dezelfde gedragslijn als zijn voorganger gevolgd. Hij heeft nooit opgehouden de jeugd te informeren over de werkelijkheid van de nazi periode die zovele families heeft verwoest; over de weerstand tegen de vijand van de « jonge » Belgen, over de opoffering van zovelen onder hen. Het is ook de NCPGR die de oprichting mogelijk gemaakt heeft van een VZW « FONPAVO » die een « home » te Ukkel heeft laten bouwen, bestemd voor het onthaal van vrouwelijke politieke gevangenen. Zij heeft het beheer van dit rusthuis verzekerd tot aan zijn overname door de IV-NIOOO. Na zijn dood in 1997 heeft Fançois De Coster, politiek gevangene, wiens vader en broer eveneens aangehouden werden en gestorven zijn in de kampen, het voorzitterschap waargenomen. Het was eveneens in 1997 dat de Confederatie de Vereniging van Moeders en van Vrouwen van Gefusilleerden en van Overleden Politieke Gevangenen in haar midden opnam. Van 2009 tot 2016 was het voorzitterschap in handen van Jozef Craeninckx, slachtoffer van represailles uit Meensel-Kiezegem, hijzelf, zijn broer en zijn vader werden gearresteerd. De vader stierf in Neuengamme. De twee tweelingbroers ontsnapten aan de dood. Merk op dat Jozef Craeninckx zowel politiek gevangene als rechthebbende van P.P. is. Deze dubbele status maakte hem vatbaar om het voorzitterschap in juni 2016 over te dragen aan een begunstigde, Edmond Eycken, de huidige voorzitter.